जनवादी व्यवस्थामा हुने निर्वाचनमा जान हामी तयार छौँ : धर्मेन्द्र बास्तोला

• काठमाडौं ।

स्थानीय निकायको निर्वाचनको माहोलले देश तातेको छ । तर तपाइँहरुको पार्टी (नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी) निर्वाचनको विरुद्धमा उभिएको छ । २० वर्षमा हुने भनिएको निर्वाचनलाई खारेज गर्नु चाहनुका औचित्य के हो ? 

पहिलो कुरा, यो चुनावको कुनै औचित्य छैन । जुन सत्ताको चुनाव गराउन खोजिएको छ, यो नेपाली जनताले २०५३÷५४ सालमै खारेज गरेको सत्ताको चुनाव हो ।

जनताले खारेज गरेको सत्तालाई उल्टाएर त्यही सत्तालाई निरन्तरता दिन खोजिएको छ । हामी निरपेक्ष रुपमा निर्वाचनको विरोधी होइनौ । तर यो सत्ता जनताको सत्ता होइन, दलालहरुको सत्ता हो । यो सत्तालाई विस्थापित गरेर जनताको सत्ता नल्याएसम्म जतिसुकै चुनाव गरेपनि त्यसले जनतालाई न्याय, अधिकार र वास्तविक रुपमा विकास दिन सक्दैन ।

प्रचण्डको आफ्नै नेतृत्वमा चलेको जनयुद्धले यो सत्तालाई खारेज गरेको कुरा सर्वविदितै छ । अहिले उहाँ स्वयं उही खारेज गरिएको व्यवस्था लाई निरन्तरता दिनको लागि पूरै आत्मसमर्पण गररे जसरी लाग्नु भएको छ, यसले के देखाउँछ भने जनयुद्धले उठान गरेका एजेण्डा र हाशिल गरेका उपलब्धी सबैलाई निमोठेर उहाँले चुनावको नौटङ्की गरिरहनुभएको छ । सरकार पूरै जनविरोधी भएर आएको छ ।

त्यसैले यो प्रतिक्रियावादी चरित्रको सत्ताले गर्ने निर्वाचन पनि प्रतिक्रियावादी नै हुन्छ । त्यसैले, नेपाल मुलुकलाई अग्रगती दिनका लागि र जनताका अधिकारलाई स्थापित गर्नका लागि हाम्रो पार्टीे यो कथित चुनावलाई खारेज गर्नका लागि सङघर्षरत छ । 

चुनाव मार्फत जनतका वीचमा आफ्ना एजेण्डा लगेर जनताको अभिमत जित्ने र आफ्ना योजना तथा कार्यक्रम लागू गर्ने विकल्प छँदाछँदै खारेजीमै जानुपर्ने कुरा कति तर्क संगत छ ? 

हा,े तपाइले भने जस्तै जनताको अभिमत लिने कुरा ठीक हो । तर संसदवादीहरुले जनताको अभिमत मानेका छैनन् । नेपाली जनताले जनयुद्धको प्रक्रियामा यो संसदीय सत्तालाई नै खारेज गरेका थिए । त्यो नै जनताको अभिमत थियो । तर उनीहरुले त्यो अभिमत लाई अपमान गरेर पुरानै अवस्थामा उल्टाएका छन् ।

यदि उनीहरुले जनताको मतलाई कदर गर्ने गरेको भए त पुरानो सत्तालाई बदल्नु प¥थ्यो, जनयुद्धले स्थापित गरेका मुद्धाका आधारमा चुनाव गर्नुप¥थ्यो । तर उनीहरुले वेइमानी गरिरहेका छन् । यो संसदीय व्यवस्थालाई खारेज गरेर त्यसको ठाउँमा जनवादी व्यवस्था स्थापना गरेर चुनाव गर्नु पर्छ । त्यो चुनाव मात्र जनताको पक्षमा हुन सक्छ ।

जनवादी सत्तामा मात्र देशको स्वाधिनता सुरक्षित हुन्छ । नेपाली जनता सर्वभौमसत्ता सम्पन्न हुन्छन् र नेपाली जनताको हक अधिकार स्थापित हुन सक्छ । तर, अहिलेकाे व्यवस्था दलालहरुको शासन चल्ने व्यवस्था हो । यो व्यवस्थाले नेपाली जनतालाई आत्मनिर्णय गर्न सक्ने अधिकार दिनै सक्दैन । जनतालाई पराधिन र दास बनाउँछ । तपार्इ नै भन्नोस्, के यो चुनावबाट निर्वाचित हुने प्रतिनिधिले नेपालमा भएको वैदेशिक हस्तक्षेप, सीमा अतिक्रमण र पराधिनताको अन्त्य गर्न सक्छन् ?

राजनैतिक व्यवस्था नै आफैमा दलाल भएपछि त्यसले गर्ने चुनावले जनतालई स्वाधिनता, आत्मनिर्णय, न्याय र समृद्धी दिन्छ ? दिदैन । त्यसैले, हामीले भनेको के हो भने, पहिले यो दलाल संसदीय व्यवस्थालाई खारेज गरौँ, र जनवादी व्यवस्था निर्माण गरौँ । जनवादी व्यवस्थामा हुने निर्वाचनमा जान हामी तयार छौँ ।

जनवादी व्यवस्थामा मात्र जनमतको सम्मान हुन सक्छ । तर संसदवादीहरुले बाहिर जनताको अधिकार र समृद्धीको कुरा गरेर व्यवहारमा झन् शोषण गर्ने, भ्रष्टाचार गर्ने र जनतालाई दास बनाउने काम गरेका छन् । हाम्रो अपिल छ, अव उनहिरुको भ्रममा जनता पर्नु हुँदैन । यो जनविरोधी चुनावको खारेजीका लागि उभिनुपर्छ । 

माओवादी जनयुद्धका मुख्य कमाण्डर प्रचण्ड जसरी पनि निर्वाचन गराउने अडानमा छन् । जनयुद्ध लडेको माओवादी (हाल नेकपा) ले यो निर्वाचनलाई खारेज गर्ने अडानमा देखियो । एकले अर्कालाई निषेध गर्ने यो व्यवहारले त फेरी द्धन्द चर्किने संकेत देखियो नी ? 

यो चुनाव त सहज हुने कुरा छैन । किनभने यसमा ठुलो विश्वासघात भएको छ । सहीदको सपना माथि हिलो छ्याप्ने काम भएको छ । सहीद परिवार माथि धोका भएको छ । त्यसकारण, नेपाली जनताले सहज तरिकाले यो चुनाव हुन दिने छैनन् ।

खास गरी प्रचण्ड–भट्टराईले जनता प्रति गरेको विश्वासघात जनताले विर्सेका छैनन् । उनीहरुलाई जनताले त्यत्तिकै छोड्ने कुरा हुन्न । जनता परिवर्तनका आकाङ्क्षी छन् । यो व्यवस्था बाट पूरै असन्तुष्टी छ । जनतामा विद्रोहको भावना पैदा भएको छ । चाहे त्यो काङ्ग्रेस, एमाले .....को होस् वा मधेश, पहाड र हिमालको नै किन नहोस् जनतामा देशभक्ती, स्वाधिनता र अधिकारको लागि सङ्घर्ष गर्ने भावना विकास भएको छ ।

हाम्रो पार्टीको कुरा के छ भने, यो व्यवस्था नेपाली जनताको शत्रु भएकाले यसलाई खारेज गर्नका लागि जनताका आशा, आक्रोश र विद्रोहको भावनालाई नेतृत्व प्रदान गरेर संगठित रुपमै विद्रोह गर्ने कुरा छ र कथित चुनावको प्रतिरोध गर्ने कुरा छ ।

प्रतिरोधको कुरा गर्नुभयो । प्रतिरोधको स्वरुप कस्तो हुन्छ ? 

प्रतिरोधको स्वरुप त मुख्य रुपमा राजनीतिक वैचारिक प्रतिरोध नै हुन्छ । प्रतिरोध स्वरुप हामीले पनि जनपरिषदद्धारा चुनाव गराउँदै अघि बढ्छौँ । 

जनपरिषदको चुनाव गर्ने भन्नुभयो । सरकारले गर्ने चुनाव र तपाइहरुको जनपरिषद्ले गराउने चुनावको अन्तर के हुन्छ ? 

सत्ताकै अन्तर हुन्छ । यो सत्ता भनेको एकाधिकारवादी पूँजीवादीहरुबाट संचालित भारतीय र अमेरीकी साम्राज्यवादबाट परिचालित दलाल सत्ता हो । यसले बाहिर जनतालाई भ्रमित नारा दिएर शोषण गर्ने, भ्रष्टचार गर्ने र सिमित नेता र व्यक्तिहरुलाई अरवपति बनाउने तर जनतालाई कंगाल बनाउने र देशका श्रोतसाधन विदेशीलाई दिएर कमिसन खाने काम गर्छ । नेपाली जनताले देखेका छन्, यो देशलाई कङ्गाल कसले बनायो त ? 

अर्कोतिर जनताले निर्माण गर्ने सत्ताको कुरा छ । यो सत्ता स्वाधिन र समृद्ध नेपाल निर्माण गर्ने सत्ताको भु्रण हो । यो कसैको पञ्जाभित्र वा कुनै विदेशी नियन्त्रणमा छैन । यो स्वाधिन र सार्वभौम छ । यसले राष्ट्रिय स्वाधिनताको प्रतिनीधित्व गर्छ । संसदवादी सत्ताले उसको चुनाव अघि बढाउँदै छ र जनपरिषदले जनताको सत्ताको चुनाव गर्दै अघि बढ्छ एउटा सत्ताले अर्को सत्ताको चुनावलाई खारेज गर्ने प्रक्रियामा अघि बढ्दै जाँदा एउटा विन्दुमा झडप हुन सक्दछ । 

तपाईहरुले निर्वाचन खारेज गर्न प्रचार प्रसार गरिरहँदा दर्जनौ कार्यकर्ताहरुलाई प्रहरीले हिरासतमा लिईसकेको छ नि । पोष्टरहरु पनि च्यातिएका छन् । के भन्नुहुन्छ ? 

यो सत्ताको चरित्र ठिक छैन भनेर शान्तिपूर्ण तरिकाले पर्चा पम्प्लेट टाँस्दा, नारा लेख्दा र जनतालाई अपिल गर्दाखेरी नै जसरी यो सरकारले हाम्रा नेता कार्यकर्तालाई पक्राउ गरेको छ । यसैबाट प्रष्ट हुन्छ कि यो सरकार फासीवादी छ । यो सत्ता जनताको पक्षमा छैन र स्वाधिन तथा स्वतन्त्र छैन । सरकारको हरकतले नै यो सत्ता प्रतिक्रियावादीहरुको भएको पुष्टि गरेको छ ।

नत्र हामीले यसो भनिरहँदा यो सत्ताले जनतालाई जवाफ दिन सक्नु पथ्र्यो । यो सत्ता जनताको पक्षमा छ भनेर कन्भिन्स गर्न सक्नु पथ्र्यो । यो नयाँ सत्ता हो भनेर राजनीतिक प्रतिवाद गर्न सक्नु पथ्र्यो । तर सकेन । यो सरकार न्यूनतम राजनीतिक मुल्य र मान्यता भन्दा तल गिरेर जनतामाथि दमन गर्ने मनस्थितिमा गएको प्रतित भएको छ । हामीले यसका हरेक दमनको प्रतिरोध गछाैं । यसलाई tit for tat को जवाफ दिन्छौँ । 

यस्तो जवाफ दिने भनिरहँदा सरकारले निर्वाचनलाई शान्तिपूर्ण रुपले सफल पार्न भन्दै तीन घेरामा प्रहरी, सशस्त्र प्रहरी र सेना तैनाथ गर्ने भनेको छ । यसलाई कसरी चुनौती दिन सक्नुहुन्छ ? 

दलाल शासकले सेना र प्रहरी परिचालन गर्दैमा, सेना प्रहरीले जनतामाथि दमन गरिहाल्छन् भन्ने हामीलाई लागेको छैन । यो व्यवस्थाले जनताका आकांक्षाहरुलाई संबोधन गरेको छैन भन्ने सेना प्रहरीलाई पनि थाहा छ । उनीहरुले पनि जनताका कुरा सुन्छन् र सुन्नुपर्छ भन्ने हामीलाई लाग्छ । किनभने उनीहरुपनि जनताका छोरा छोरी हुन् ।

विगतको युद्धको प्रक्रियाबाट सेना, प्रहरी पनि प्रभावित भएको छ र सबै वर्ग, समुदाय र कर्मचारीतन्त्र प्रभावित भएका छन् । त्यत्रो जनयुद्धबाट जनताले परिवर्तन पाएनन् । धोका पाए भन्ने सबैले बुझेका छन् । जनआन्दोलन र राजनीतिक उथलपुथल पछि पनि जनताले केहि पाएका छैनन् भन्ने सबैले बुझेका छन् । र, सेना प्रहरीले पनि बुझेको छ । देश झन् झन् पारधिनतामा पर्दै गएकाले एउटा ठूलो परिवर्तन आवश्यक छ भन्ने सबै जनताले महशुस गरेका छन् । हामीले भनेको tit for tat चाँही राजनीतिक प्रतिरोधको विषयसँग सम्बन्धित छ । तर उनीहरु जवरजस्ती हतियार लिएर दमन गर्नै आए भने त्यतिवेला हामीपनि त्यहि रुपमा तयार हुन्छौँ । नेपाली जनता तयार हुन्छन् । 

चुनावको प्रतिरोध गरिरहँदा चुनावमा उठ्ने उमेद्वारलाई के भन्नु हुन्छ ? 

यो चुनाव स्वाधिन र समृद्ध नेपालको पक्षमा छैन भन्ने थाहा हुँदाहुँदै, परिवर्तन र जनताको अधिकार चाहने कुनै नेपाली जनताले यो चुनावमा उम्मेद्वार बन्ने कुरा आउँदैन । यो चुनावमा उठ्नु भनेको पुरानो सत्तालाई पुनःस्थापित गर्ने र त्यसलाई वैधता दिने अपराध गर्नु हो । यो चुनाव विदेशीको स्वार्थमा उनीहरुकै पैसामा र विदेशी योजना लागु गर्ने चुनाव हो । यसमा प्रतिनीधि बन्नुको अर्थ विदेशीकै सेवक बन्नु हुन्छ । यो चुनाव भयो भने जनता अधिकार सम्पन्न हुन्छन् र समृद्धी हुन्छ भन्ने भ्रम फैलाइएको छ । यो सर्वथा गलत छ ।

के यो चुनावबाट चुनिने प्रतिनीधिले माथिल्लो कर्णाली, अरुण तेस्रो, कोशी हाइ ड्याम, महाकाली जस्ता असमान सन्धि सम्झौता खारेज गरेर नेपालको सम्पत्ति फिर्ता गर्न सक्छन ? १९६० र १९६५ को सन्धीले नेपाली सेना र प्रहरीलाई भारतको सेना प्रहरी बनाउँछ । के अहिले जित्ने प्रतिनिधिले त्यसलाई खारेज गर्न सक्छन् ? के ती प्रतिनिधिले १९५० लगायतका नेपाल भारत असमान सन्धी खारेज गराउन सक्छन् ? के तिनले राष्ट्रिय स्वाधिनताको ग्यारेण्टि गर्न सक्छन् ? सक्दैनन् ।

हामीले यो चुनावका उमेद्वारहरुलाई सोध्ने प्रश्नहरु यी हुन् । उनीहरुले यही पराधिन र शोषक शत्ताको सेवक बन्नका लागि चुनावमा उठ्ने र जित्ने कुरा हुन्छ । उनीहरुले जनताको मतको दुहाई दिँदै नेपालका स्रोत साधन बेच्ने, व्यहोरामा लाहछाप लगाउन सक्छन् । हामीले त्यसको प्रतिरोध गरेका छौँ । त्यसैले हामी उनीहरुलाई अपिल गर्दछौँ, देश बेच्ने, जनतालाई कङ्गाल बनाउने र पराधिन बनाउने अपराधमा तपाईहरु सहभागि नबन्नुस् । पद पैसाको दुरुपयोग गरेर जनता विरुद्ध जवरजस्ती गर्नेलाई हामीले जनताकै माझमा भण्डाफोर गछौँ । 

जनयुद्धको महत्वपूर्ण नेतृत्व र भुमिका निभाएका कतिपय नेताहरुले नेपालमा क्रान्ति सम्पन्न भयो भन्छन् । तर तपाईहरु क्रान्ति गर्ने भन्दै सङघर्षमा होमिनु भएको छ । के अहिलेको युगमा जनवादी क्रान्ति सम्भव छ ? 

मुख्य कुरा जनतालाई क्रान्ति चाहिएको छ । क्रान्ति चाहिएकै कारण दशौँ हजार जनताले वलिदानी गरेका छन् । तर विडम्बना, प्रचण्ड र बाबुराम डरले क्रान्ति प्रति गद्धारी गरे । जनतालाई धोका दिए । उनीहरुले गद्धारी गरेपछि अलपत्र परेको क्रान्तिलाई पूरा गर्नका लागी हामीले नयाँ कार्यदिशा सहित यो ऐतिहासिक पहलकदमी लिनु परेको हो ।

यो विषय जनतामा स्पष्ट नै छ । जहाँसम्म उनीहरुले पूँजिवादी क्रान्ति सम्पन्न भयो भन्ने भ्रम फिजाएका छन्, त्यो सत्य होइन । उनीहरुले बुझिकन पनि जनतालाई ढाँट्दै छन् । पूँजीवादले विकास र समृद्धीको कुरा गर्छ, न्यायको निम्ति युद्धको कुरा गर्छ । तर अहिले नेपालमा त्यस्तो छैन । देश नै स्वाधिन भएको छैन । राष्ट्रिय पूजि दलाल र निगम पूजिको दवदवामा छ । शासन सत्ता विदेशीको, दलालको हातमा छ । सरकार बनाउने र गिराउने हैसियत देश भित्रका शक्तिहरुसँग छैन ।

साम्राज्यवादीहरुको योजनामा सरकार बन्ने र सञ्चालन हुने भइरहेको छ । राष्ट्रिय उद्योगहरु समाप्त पारिएका छन् । यो सत्ता साम्राज्यवादीहरुको दलाल सत्ता हो । उनीहरुलाई जनताले दलाल भनिरहेका छन् । त्यसैले अत्मरक्षाका लागि उनीहरुले यो व्यवस्थालाई पुँजीवादी भनेका छन् । यो आत्मरती गर्नेमा अहिले काङग्रेस, एमाले र मालेका मान्छेहरु र अरु पनि छन् । यो व्यवस्था समाजवाद उन्मुख हुने कुरा छोडौँ, पुजीवाद तर्फ पनि उन्मुख छैन । यो त दलाल पुँजीको वरीपरी फन्को मारिरहेका छन् । लुटतन्त्रको धन थुपार्ने, विदेशमा धन लुकाउनेहरुको शासन हो यो ।

यसले साम्राज्यवादी दलाल पुँजीको सहयोगमा जनतालाई उनीहरुको उत्पादन गरेका मेसिनको रुपमा उपयोग गर्ने र मेसिन बनाउँछ । यसले पुँजीवादीहरुको पनि नाश गर्दछ । अहिले नेपालका लगभग ४० हजार उद्योग बन्द भएका छन् । राष्ट्रिय उद्योग व्यवसाय बन्द हुँदै गएका छन् । औँलामा गन्न सकिने राष्ट्रिय उद्योगहरु पनि अर्धमृत अवस्थामा पुगेका छन् । त्यसैले प्रमाणित गर्दछ कि नेपाल पुँजीवादमा होइन, दलाल पुँजीको कब्जामा छ । 

जनयुद्धले जनताको अपेक्षा पुरा गर्न नसकेपछि जनतामा आक्रोस पैदा भएको देखिन्छ । तपाईहरुले पनि प्रचण्ड–बाबुरामले धोका दिए भन्दै हुनुहुन्छ । अब तपाईहरु कसरी अघि बढ्र्नुहुन्छ ? 

हो, प्रचण्ड बाबुरामले नेपाली जनतालाई धोका दिएका हुन् । अहिले उनीहरु जसरी बदनाम भएका छन् त्यो उनहिरुको विचलन र पलायनको उपज नै हो । उनीहरु जनताबाट नाङगीएका छन् । जहाँ सम्म हाम्रो पार्टीले उनीहरुलाई कसरी हेर्ने भन्ने कुरा छ , हामीले उनीहरुलाई गद्धार घोषणा गरेका छौँ । उनीहरु काङग्रेस एमालेकै ठाउँमा अर्थात संसदबादी सुँगुरको खोरमा पसिसकेका छन् । हामीले यी विषयहरुमा राजनीतिक रुपमै डिल गछौँ । मुख्य कुरा जनयुद्धले उठान गरेका एजेण्डालाई सफल पार्ने कुरा हो । त्यो त पुरा गर्ने छौँ । वैज्ञानिक समाजवाद स्थापनाका खातिर जनवादी क्रान्तिले यी सबै कुराको हल गर्नेछ । 

नेकपाले नयाँ जनवादी क्रान्ति पश्चात तत्काल वैज्ञानिक समाजवाद लागु गर्ने बताउँदै आएको छ । तर विश्वमा समाजवाद असफल भएका उदाहरणहरु पनि छन् । के नेपालमा वैज्ञानिक समाजवाद स्थापना गर्न सकिएला ? 

विगतको विश्व इतिहासमा समाजवाद लागु गर्ने क्रममा कमि कमजोरी रहे । जनतामाथि अलि बढी अधिनायकत्व थोपरियो । नीजि स्वामित्वको प्रश्नलाई सही ढंगले व्यवस्थित गर्न नसक्दा जनताको स्वतन्त्रता कुण्ठीत हुन गएका कतिपय उदाहरणहरु छन् । रुसमा ४० वर्ष पछि ख्रुश्चेवको पालामा समाजवाद ढल्यो । त्यस्तै चिनमा पनि प्रतिक्रान्ति हुनुमा कतिपय कमजोरी रहे । समाजवाद उन्नत व्यवस्था भए पनि यो टिक्न नसक्नुमा केहि गम्भिर त्रुटिहरु भए ।

पहिलो त जनवाद र अधिनायकत्वलाई ठीक ढंगले लागु गर्न सकिएन । अब त्यसलाई ठीक ढंगले लागु गर्नुपर्छ । क्रान्ति सम्पन्न गर्नु मात्र ठुलो उपलब्धी रहेन । त्यसलाई टिकाउनु उत्तिकै महत्वपुर्ण छ । कम्युनिष्ट पार्टी विश्वका शोषित पिडित जनताको प्रतिनिधि भएकाले त्यो वर्ग र जनताको राजनीतिक आर्थिक र सांस्कृतिक मुक्ति तथा स्वतन्त्रतालाई कम्युनिष्ट पार्टीले रक्षा गर्नु पर्छ । के बाट भ्रम मुक्त हुनुपर्छ भने कम्युनिष्ट पार्टी सर्वहारा वर्गको मात्र होइन यो त त्यस भन्दा माथि उठेको हुन्छ । यी विषयलाई विगतका समाजवादी व्यवस्थाले सम्वोधन गर्न सकेनन् । समाजवादमा आर्थिक अधिकार कुन्ठित हुन्छन, राजनीतिक स्वतन्त्रता हँुदैन र जनता माथि तानाशाही लादिन्छ भन्ने गलत भ्रमहरु फैलिए ।

त्यसले गर्दा समाजवादलाई असफल गराइयो । अब हामीले ती भ्रमहरुलाई चिर्दै वैज्ञानिक समाजवादको ओरिजीनालिटि लाई स्थापित गर्नुपर्छ । यो नै समाजवादको स्थापना गर्ने र टिकाउने सहि विधि हो । साम्राज्यवादी पँुजीवाद विश्वका सर्वहारा श्रमजीवि जनता माथि आतंक र उत्पिडन थोर्पदै गएकाले अबको विकल्प वैज्ञानिक समाजवादी व्यवस्था हुनुपर्छ । मानव सभ्यताको सवैभन्दा उन्नत र शोषणविहिन व्यवस्था वैज्ञानिक समाजवाद हो ।

नेपालको सन्र्दभमा, यहाँको समाजको विशेषता २०६३ पछि अर्धसामन्ती र अर्धऔपनिवेशिक चरित्रबाट वदलिएर दलाल पुँजीवादी र नव औपनिवेशीक अवस्थामा पुगेकाले यो व्यक्त हुने संघिय लोकतान्त्रिक गणतान्त्रिक व्यवस्थालाई अन्त्य गर्नु आवश्यक छ । र, त्यसको ठाँउमा जन गणतन्त्रात्मक वैज्ञानिक समाजवाद स्थापना गर्नुपर्दछ । अहिलेको दलाल संसदिय व्यावस्थाले नेपाली जनतालाई स्वाधिन स्वतन्त्र र समृद्ध बनाउन सक्दैन । त्यसैले नेपालमा वैज्ञानिक समाजवाद स्थापना गर्ने कुरा जनताको आवश्कता हो र यो सम्भव छ ।

तपार्इहरू हतियार र सेना सहितको राजनैतिक दलको पक्षमा उभिनु हुन्छ, के नेपाल जस्तो देशमा ?

अहिले चिनको न्म्ए २१ ट्रिलियन डलर छ जब कि समग्र युरोपको न्म्ए २० ट्रिलियन डलर मात्र छ । चिनको लागि यो वृद्धि र विकास त्यहाँको सेना र हतियार भएको कारणले नै सम्भव भएको छ । अमेरीका, जापान, बेलायत हतियार र सेनाका कारणले शक्तिशाली छन् । जोसँग सेना र हतियार छ , उसैसंग आत्मनिर्भरता, स्वाधिनता र समृद्धि छ ।

सेना र हतियार बनाउनु हुँदैन भन्ने दासहरु र दलालहरु सँग हामी पूर्ण रुपले असहमत छौँ । ३५ करोड जनसंख्या भएको अमेरिका सँग १०४ वटा आणविक केन्द्र छन् तर १ अरब ३० करोड जनसंख्या भएको भारत सँग ४ वटा आणविक केन्द्र छन् । भारतले एउटा थप आणविक केन्द्र बनाउनु प¥यो भने अमेरिकाको अनुमती लिनु पर्दछ । भारत स्वयं पनि अमेरिकी सेनाको बुट मुनि छ । यद्धपी भारत सँग सेना र हतियार छन् तर त्यो सेना र हतियार जनताको हितमा नभएर भारतीय गरिव किसान र श्रमिक जनतालाई दमन गर्नका लागि बनाइएको छ । राष्ट्रिय स्वाधिनता र देशको रक्षाको लागि छैन । 

आठौँ महाधिवेशनबाट तपाईहरुले भारतलाई साम्राज्यवादी भनेर व्याख्या गर्नुभयो । अरुअघि नेपालका कम्युनिष्ट दलले भारतलाई विस्तारवादी बताउँदै आएका थिए । पेरी तपाईहरु भारतप्रति एकदम आक्रामक देखिनु हुन्छ । के यति भारत विरोधी बन्दा राष्ट्रिवादी भईने अथवा देशलाई फाइदा हुने हो र ? 

हाम्रा पार्टीले आठौँ महाधिवेनबाट भारतलाई साम्राज्यवादी ठहर ग¥यो । यो २००६ सालमा ..... कम्युनिष्ट पार्टी स्थापना भए देखि नै पुण्यलाल या मनमोहन अधिकारी या मोहनविक्रम सिंह वा अरु कम्युनिष्टहरुले नै पहिल्यै गर्नु पथ्र्यो तर उनीहरुले भारतलाई साम्राज्यवादी भनेनन् र कमजोरी गरे । जाहाँ सम्म हाम्रो कुरा छ, हामीले सत्य जे हो त्यो भन्यौ र सत्य भन्ने आँट गर्न पर्दछ । भारतले वृटिश ले ......भन्दा पहिले स्वतन्त्रता दिएको मणिपुरलाई खायो, गोवालाई खायो, कस्मिरालाई खायो र सिकिमलाई पनि खायो ।

 ४ वटा राज्यलाई खाने देशलाई साम्राज्यबदी नभनेर के भन्ने ? उसको नियत नेपाल र भुटानलाई पनि खाने खालको छ । उसले वंगलादेश टुक्राउनका लागि खेलेको भुमिका साम्राज्यवादी भुमिका नै हो । हाम्रो देशमा भारतलाई चिढ्याउने भने सबै विग्रन्छ कि नेपाली जनता भोकै भर्छन् कि या अरु कुनै अप्ठ्यारो पर्छ कि भनेर जुन चिन्ता गरेको देखिन्छ यो कायरता र दारम्व हो ।

संसदवादी दलाललाई भारतको दमको विरोध गरे सत्तामा पुगिन्न कि, सत्ताबाट निक्लिनु पर्छ की भन्ने ठूलो डर छ । त्यसैले दर्जनौँ ठाएँमा नेपाली भुमी मिच्दा पनि भारतीय सेनाले नेपाली भूमिमा आएर नेपाली जनता मार्दा पनि नेपालका सम्पदा निल्दा पनि ती लाचार नेपाली जनता मुख खोल्न सक्दैनन् । यहाँ कतिपय वुद्धिजिवी भनाउँदाहरुले पनि नेपाल भारतसँग झुकेर जानुपर्छ, मिलेर जानुपर्छ भन्ने काथर र कुटनितिक विश्लेषण गर्दछन् । त्यो आवाज दलाल र दासहरुको हो ।

स्वाभिमानी नेपाली जनताको आवाज होइन । हामी यी विषयमा स्पष्ट छौ । जुनसुकै अवस्थामा पनि नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीले भारतीय दादागिरी र साम्राज्यवादी हरकत को खुलला प्रतिकार गर्दछ । हाम्रो देश खाना खोज्नेलाई नेपाली जनतालाई कसैको गुलाम सोच्नेहरुलाई हाम्रो पार्टीले कुनै छुट दिन सक्दैन । यसको मतलव हामी भारत सँग लड्न चाहन्छौँ भन्ने होइन तर भारतसँग गरिएका सबै अस मान सन्धि सम्झौता खारेज गर्नुपर्छ । मिचिएको हाम्रा भुःभाग फिताए पाउनु पर्छ । र नयाँ दुई पक्षीय आधारमा सन्तुलित र मैत्री सम्बन्ध बनाउनु पर्छ भन्ने हाम्रो स्पष्ट दृष्टिकोण हो । 

पार्टी पुनगर्ठन अगावै शिखगढीमा भेला गरे देखि नै विप्लव नतृत्वको पार्टी तत्कालिन नेकपा माओवादी, हालकाे नेकपा युद्धमा फर्किन्छ भन्ने अड्कल बाजी भएका थिए । र ढिलो चाँडो तपार्इहरु हतियार सहितको युद्धमा जानु हुन्छ भन्ने अनुमान अहिले पनि गरिन्छ । फेरी तपार्इहरुका अभिव्यक्ती र गतिविधिले पनि यो आशंका लाई बल दिएका छन् ? तपाइहरु फेरी युद्धमै फर्कने हो ?

हामीले चाहेको क्रान्ति हो, युद्ध होइन । क्रान्ति साध्य हो । युद्ध साधन हो । हामी महान जनयुद्ध गरेर संसदवादी दलसंग अनिवार्य रुपमा क्रान्ति गर्ने शर्तमा शान्ति प्रक्रियामा आयौँ । शान्ति प्रक्रियामा आएपछि संसदवादी दलहरुले हामीलाई धोका दिए । प्रचण्ड र भट्टराईहरु पनि संसदवादमै आत्मसर्मपण गरेपछि क्रान्तिको रक्षा गर्नका लागि हामीले किरण जीको नेतृत्वमा पाटी विभाजन ग¥यौँ ।

किरणजीहरु पनि अवमान्यतामा भन्नु भयो । त्यसपछि हामीले फेरी क्रान्तिकारी पार्टी पुनगर्ठन ग¥या हौँ । अहिलेपनि हामी राजनीतिक रुपकै वार्ताबाटै क्रान्ति गरौँ भन्ने पक्षमा छौँ । यदि शान्तिपूर्ण रुपमा आग्रह गर्दा आन्दोलन गर्दा जनताको आवाजलाई सुनिदैन या दवाइन्छ भने त त्यही अनुसार सोच्न सुरु गर्न हामी तयार छौँ । हामी सकेसम्म राजनीतक ढंगबाट शान्तिपूर्ण रुपमै क्रान्ति सम्पन्न हासिल गर्नै पक्षमा छौँ ।

Trending : Big News, Interview